Het is traditie.
Zeven jongens in een lijn.
En dan ben je Boudewijn.

Maar voor een zevende jongeman,
bedachten mijn ouders een ander plan.
U als heer,
kreeg de eer.
U zouden ze beroemen.
Lieven zou ik noemen.

Ik brak voorwaar een gezette toon.
Ik was geen zoon.
Het plan ging niet zomaar aan kant.
De naam Lieve draag ik nu als een mooie variant.

Hoe mijn naam is gegeven.
Daagt me nog maar even.
Het heeft me doen graven,
in uw overgave.